Het was 3,5 jaar geleden dat we in Bonaire te gast waren op de Full Circle bij Paul en Monique. Die tijd viel weg toen we op de luchthaven van Phuket welkom werden geheten. Daar zaten P &M te wachten met een blad waarop 4 glazen met een heerlijke punch. Het voelde als thuis komen.
Het schip lag voor anker. Dat betekende dat we altijd de Dinghy nodig hadden om ons te verplaatsen van en naar de haven of van en naar de eilanden. Omdat ik, Henneke, geen zeebenen heb was dat iedere keer spannend om op deze kleine jongen te komen. Gelukkig waren daar dan Paul en Monique die dat in goede banen wisten te leiden........ Pfffff.
Voor we naar Thailand vertrokken hadden we al gehoord dat het op dit moment de warmste tijd van het jaar zou zijn. Immers, het
is in deze periode Thais nieuwjaar waarbij in steden en dorpen gedurende een paar dagen iedereen natgespoten wordt. Maar, lees je dan, dat is geen probleem omdat het die dagen dus zo warm is.
Wat die warmte betreft, dat hebben we geweten. We hebben nog nooit zoveel gezweet als de afgelopen drie weken. Zowel in Maleisië waar we de eerste 10 dagen doorgebracht hebben, als in Thailand. Dankzij de twee kleine ventilatoren in onze hut (in de punt) waren de nachten goed uit te houden.
Wat het zeilen betreft, dat is wat minder geweest dan we gehoopt hadden. Maar om te zeilen heb je wind nodig. Laten we nu net in die ene week aangemonsterd zijn , dat het niet alleen heet was, maar ook dat er weinig wind was. Volgens Paul had dat ook te maken met de overgang van het ene seizoen in het andere. Misschien dat hij zelf nog eens uit kan leggen hoe dat in elkaar steekt. Heel interessant overigens, zeker voor ons nitwits wat zeilen betreft.
Maar goed, ondanks dat we maar een dag echt konden zeilen op de fok, we hebben een heerlijke week gehad.
De eerste dag hebben een een toer over het eiland Phuket gemaakt met 
de auto die we nog een dagje extra gehuurd hadden. We hebben o.a. de indrukwekkende grote Buddha boven op een heuvel bezocht. We boften, toen we daar kwamen waren er heel veel vooral jonge monniken.
Onderweg zagen we veel plekken waar het mogelijk was op een olifant een toertje te maken, het beroemde Patong hebben we gezien. Aan het eind van de dag ontmoetten we nog Pauls dochter Iris waarmee we heerlijk en gezellig in een strandrestaurant hebben gegeten ter afscheid van haar vakantie.
De dagen die daarna volgden hebben we alle dagen gevaren, afhankelijk van de wind, of geen wind, op de motor of zoals eerder genoemd op het fok.
Af en toe hebben we in zee gezwommen. Tot we regelmatig kwallen langs zagen zwemmen. Kwallen van wel een halve meter 
doorsnee. Mooie indrukwekkende beesten. Maar als zwemmen in zee dan niet kan, aan boord zijn perfecte douches om het luie zweet af te spoelen.
Luie zweet? Jazeker. Deze week was er een van onthaasten, van het niks doen, van het verwend worden, van het om je heen kijken, foto's nemen, en vooral ook van het heerlijke eten......
We kijken terug op een topweek, doorgebracht met een topstel. We kijken al weer uit naar een volgende aanmonstering.
O ja, klaverjassen staat 4-1 voor de meisjes!
Liefs voor jullie beiden.
Kees en Henneke